സ്നേഹത്തിന്റെ തൂവലുകള്‍

ഓര്‍മ്മകള്‍ നമ്മെ 

പൊതിഞ്ഞ്‌ പിടിയ്ക്കുമ്പോള്‍

മനസ്സിലേക്ക്‌ വരുന്ന 

ഓരോ ചിന്തകളും

നമുക്കുള്ളിലെ 

പൊടിപിടിച്ച്‌ കിടക്കുന്ന

സ്വപ്നങ്ങുടെയോ 

യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങളുടെയോ

നേര്‍ചിത്രങ്ങളാകാം

-

കാലത്തിന്റെ പഴക്കം 

നമ്മെ തളര്‍ത്തുമ്പോള്‍

ഓര്‍മ്മകളിലെ 

നേട്ടം മാത്രമേ 

നമുക്ക്‌ ബാക്കിയുണ്ടാകൂ,

ആ ധന്യതയുടെ 

സ്വരുകൂട്ടലിനായി

സ്നേഹത്തിന്റെ നിലാവ്‌

അരുകിലെ മനസ്സില്‍ 

ബാക്കി വച്ചാല്‍ അതാകും

അന്നത്തെ ഏറ്റവും 

വലിയ സമ്പാദ്യം.

--

ജീവിതത്തിന്റെ 

തൂവലുകളാണ' 

ഓരോ നിമിഷവും.

നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്ന 

സ്പന്ദനങ്ങള്‍ മടക്കി ലഭിക്കില്ല.

ഒടുവില്‍ തൂവലുകള്‍ 

കൊഴിഞ്ഞ്‌ തളര്‍ന്നിരിക്കുമ്പോള്‍

നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ 

നിമിഷങ്ങള്‍ 

വേദനയായി പിന്തുടരും.

-

കാലം നമ്മെ കടന്നു 

പൊയ്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു,

ഒപ്പം നമ്മളും,

മടങ്ങി വരവില്‍ 

നമ്മെ കാത്ത്‌ 

ഒന്നു മാത്രമേ ഉണ്ടാകൂ

നാം അറിഞ്ഞ്‌ 

നല്‍കിയ സ്നേഹം.